برای بررسی ریزش مو در خانم ها می توان آن را به سه نوع تقسیم بندی کرد:

الف) ریزش مو بصورت موضعی
ریزش مو بصورت موضعی در خانم ها را می توان به دو دسته دارای جوشگاه (اسکار) و بدون جوشگاه (اسکار) تقسیم نمود. علل بوجودآورنده دسته دارای جوشگاه (اسکار) بسیارمتنوع بوده و برخی ازآنها عبارتنداز: بیماری های پوستی مانند لوپوس پوستی (DLE) ، عفونت های قارچی و ميکروبی پوست، جوش غرورجوانی ولیکن پلان و آسیب هایی که به پوست وارد می شود از قبیل سوختگی ها و جراحات گوناگون پوست و غیره.

درکلیه این حالات وقتیکه جریان فعال ریزش مو در اثر بیماری که علت ریزش مو است، متوقف شد می توان اقدام به کاشت موی طبیعی نمود و معمولاً پاسخ درمانی خوبی بوجود خواهد آمد.گاهی مواقع جوشگاه هایی در محل بخیه بعد از اعمال جراحی رخ می دهد مثلاً در خط موها پس از عمل جراحی کشیدن پوست و يا بالا بردن ابروها که این وضعیت نيز به خوبی به کاشت موی طبیعی پاسخ می دهد.

بيماری آلوپسی آره آتا از بیماری های دسته ريزش مو بدون اسکار می باشدکه کاشت مو به درد اين بيماری نمی خورد. از دیگر بيماری های اين دسته می توان به بیماری آلوپسی ناشی از کشش مو اشاره کرد. دراين بيماری بدلیل محکم بستن موها با کش و تل مو و یا بافتن محکم موها در درازمدت شخص دچار عقب رفتگی خط موی جلوی پيشانی می گردد. اين وضعيت يکی از شايع ترين علل ريزش مو درخانم های جوان است. بیماری تریکوتیلومانیا نيز از اين گروه می باشد. دراین بیماری شخص بدلیل مشکلات روانی و عصبی موهایش را مرتباً می کند. هر دوی اين بيماری ها به شرط رفع کامل علت اولیه و بوجودآورنده ريزش مو، به کاشت موی طبیعی جواب خوبی می دهند.

ب) ریزش مو بصورت طرح دار(آلوپسی آندروژنتیک)
کلاً بيست درصد خانم ها گرفتار این فرم ریزش مو هستند. شیوع آلوپسی آندروژنتیک با طرح زنانه با شروع یائسگی و پس از آن در خانم ها افزایش پیدا می کند.

در آلوپسی آندروژنتیک ریزش مو در خانم مبتلا دارای طرح کلی شبیه آقایان است یعنی شروع طاسی از جلو و طرفین سر و یا قسمت ورتکس (قله سر) بوده و پیشرفت آن هم مانند طاسی با طرح مردانه می باشد. علل این فرم ریزش مو در خانم ها همان علل طاسی با طرح مردانه در آقایان (ژن، هورمون های مردانه و سن) است و مانند آقایان ژن مسبب آن می تواند از طرف مادری یا پدری به ارث برده شود.

با وجود این شباهت های کلی، طرح ریزش مو در خانم های دارای این بیماری با طرح ریزش مو در آقایان دارای آلوپسی آندروژنتیک در جزييات بسیار متفاوت می باشد. علل این تفاوت ها بدرستی شناخته نشده اند ولی به احتمال زیاد مهمترین آنها پایین بودن کلی سطح هورمون مردانه در خانم ها است. همانطور که می دانید تستوسترون در بدن تبدیل به دی هیدروتستوسترون شده و ماده اخیر است که مسئول بروز طاسی می باشد. عامل تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون آنزیمی به نام 5 – آلفا رداکتاز بوده و غلظت این آنزیم در مناطق طاس (خانم يا آقا) بالاتر از مناطق غیر طاس است. با این حال ميزان این آنزیم در خانم ها فقط نصف آقایان بوده و علاوه بر این پوست سر خانم های طاس دارای مقادیر بالاتری (نسبت به آقایان طاس) از آنزیمی به نام آروماتاز است که از تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون ممانعت می نماید. بخصوص غلظت این آنزیم در مناطق جلوی سر خانم ها بسیار بالا است و به این دلیل است که اولاً فقط در مراحل پیشرفته آلوپسی آندروژنتیک در خانم ها قسمت جلوی سر و خط مو درگیر می شود و ثانیاً برخلاف آقایان طاسی کامل سر در خانم ها بندرت مشاهده می گردد. همانند آقايان، خانم های دارای آلوپسی آندروژنتیک پاسخ درمانی بسیار خوبی به پیوند موی طبیعی می دهند.

خانم های دارای ریزش موی آندرو ژنیتیک معمولا اختلال هورمونی ندارند ولی در پاره ای از موارد علت آلوپسی آندروژنتیک در خانم ها اختلالات هورمونی مثل ترشح زیاد تستوسترون توسط یک تومور (غده) می باشد که در این حال سایر علائم مردانه شدن ازقبیل کلفت شدن صدا و موی زائددرصورت و نیزجوش غرور جوانی(آکنه) هم مشاهده می گردد. دراینگونه بیماران لازم است که سریعاً مداخله درمانی و در صورت لزوم جراحی صورت گرفته ونیز از داروهای ضد هورمون های مردانه مثل اسپیرونو لاکتون و سیپروترون استات استفاده شود.

hair-loss-in-women-1

تقسيم بندی آلوپسی آندروژنتيک درخانم ها

ج) ریزش مو بصورت گسترده و پخش
دراین حالت همه پوست سر بصورت یکدست دچار ریزش مو شده است. این فرم طاسی شایعترین نوع ریزش مو درخانم ها می باشدو درآن نه تنها تعدادموهاکاهش یافته بلکه قطر هر تارمو نیزکم شده است. نظرباینکه ریزش مو در این بیماری گسترده و پخش است و منطقه دهنده موها در پشت سر نیز درگیر می باشد، لذا این افراد انتخاب خوبی برای پیوند موی طبیعی نمی باشند و اينکار به صلاح آنها نمی باشد. برخلاف نوع قبلی ریزش مو در خانم ها، این فرم طاسی در خانم ها دارای علل متنوعی بغیر از مسئله توارث می باشد و لذا لازم است که شخص مبتلا مورد ارزیابی دقیق قرار گرفته و نوع درمان وی نیز بدقت تعیین گردد.

hair-loss-in-women-2

تقسيم بندی ريزش مو بصورت گسترده درخانم ها

ذکر این نکته ضروری است که در همه انسان ها چه خانم و چه آقا با گذشت زمان و پیر شدن، فرق سر بازتر شده و موهای تمامی قسمت های سر نازکتر و کمتر می گردند. این یک پدیده طبيعی بوده و دیده شده است که تا سن پنجاه سالگی حدود نصف خانم ها دارای درجاتی از کم شدن و نازک شدن موها گردیده اند. با شروع یائسگی، این مسئله مشخص تر و شدیدتر می گردد و حتی بدلیل افزایش نسبی میزان تستوسترون در زمان یائسگی، تعداد موهای جلوی سر نیز مقداری کاهش می یابد ولی همانطور که گفته شد طاسی وسیع و کامل خیلی بندرت در خانم ها مشاهده می گردد.

علل ریزش مو بصورت گسترده و پخش عبارتند از :

1) سن: بدین معنی که اکثریت سالمندان نسبت به زمان جوانی دارای موهای کمتر و نازکتری هستند.

2) وراثت: بدین معنی که در برخی اشخاص به صورت ارثی با پیرشد،ن موهای همه سر کمتر و نازکتر می شوند.

3) اختلالات هورمونی بخصوص مشکلات تیروئید و سایر بیماری های هورمونی که موجب ترشح بیش از حد هورمون های مردانه می گردند.

4) داروها مانند قرص ضدحاملگی، داروهای ضدمالاريا، داروهای ضدتشنج، داروهای ضدارکينسون، داروهای ضدتيروئيد، داروهای پایین آورنده چربی خون، داروی ضدجوش غرورجوانی به نام ايزوترتينوين(آکوتان)، داروهای ضدفشار خون، داروهای ضدسرطان ، داروهای اعصاب، داروهای رقیق کننده خون، داروهای پایین آورنده کلسترول، داروهای ضدنقرس، داروهای ضدالتهاب مثل انواع کورتون، مقادیر بالای ویتامین A و تریپتوفان و داروهای مخدر مانند کوکائین.

5) استرس های روحی شدید که معمولاً 3 – 2 ماه بعد باعث ریزش مو می شوند. به نظرمی رسدکه فوليکول های موی زنان در برابر فشارهای عصبی آسيب پذيرتر از آقايان است و لذا بدنبال مشکلات روحی بيشتر و سريع تر دچار ريزش گسترده موی سر می گردند.

6) بیماری های بدنی شدید از هر نوع بخصوص تب بالا و عفونت شدید که معمولاً 3 – 2 ماه بعد باعث ریزش مو شده و متعاقب بهبودی کامل موها دوباره درمی آیند.

7) زایمان که معمولاً چند ماه پس از آن تعداد زیادی از موها ریخته ولی غالباً همه آنها مجدداً درمی آیند.

8) بيماری های عمومی بدن که ماهيت مزمن و طول کشيده دارند.

9) آسیب مو ناشی از رنگ مو، اکسیدان، صاف کننده های مو و بطور کلی هرگونه دستکاری مو به صورت طولانی و مرتب.

10) مشکلات زنانه مانند تومورهای تخمدان

11) اعمال جراحی و بیهوشی عمومی

12) کم کردن وزن بصورت شدید و ناگهانی بخصوص با رژیم های غذایی نامناسب و غلط

13) برخی بيماری های پوستی مثل اگزما و پسوريازيس در پوست سر موجب نازک شدن موها شده ولی اغلب با برطرف شدن آنها مشکل موها نيز برطرف می گردد.

14) کم خونی ها مثل فقر آهن بخصوص در خانم هایی که گیاهخوار هستند.

در صورتیکه خانمی دارای ریزش مو بصورت گسترده و پخش باشد و علایم زیر در وی دیده شود بایستی تست های آزمایشگاهی لازم از طرف پزشک معالج برای ایشان درخواست شود زیرا این احتمال هست که میزان هورمون های مردانه در خون او بالاتر از حد نرمال باشد:

نامنظمی در عادت ماهیانه بخصوص اگر این مسئله به مدت طولانی اتفاق افتاده باشد، جوش غرورجوانی (آکنه) بصورت شديد و همراه با کیست ، موهای زائد در صورت و بدن، وجود علائم و صفات مردانه مانند کلفت شدن صدا، نازایی، ترشح شیر از پستان ها.

این فکر اشتباه است که صرفاً بدلیل کم پشتی موها از اقداماتی نظیر رنگ کردن مو، استفاده از اسپری ها و ژل پرهیز کنیم با این تصور که این کارها برای موهای کم پشت و نازک ضرر دارند. کار درست و منطقی این است که تعداد انجام این اقدامات را کاهش دهیم ولی انجام به موقع آنها نه تنها باعث خوش حالت شدن موها می گردد بلکه با کاهش استرس فرد می تواند در رشد بعدی موها هم مثمر ثمر باشد. بایستی متذکر شد که استفاده از اکسیدان (بلیچ کننده های مو) و موادی که موها را صاف می کنند (مثل گِلَت) اکیداً ممنوع هستند. کوتاه نگه داشتن موهای کم پشت و یا استفاده از مدل های موی کوتاه نیز مفید هستند. در صورتیکه می خواهید موهایتان را رنگ نمایید توجه داشته باشید که سایه های روشن تر رنگ مو، کم پشتی موها را کمتر نشان می دهد و از این نظر بهتر هستند.

یکی از دلایل مهم کم پشتی موها در خانم ها کمبود آهن است و لذا پس از ارزیابی آهن بدن با تست های آزمایشگاهی و در صورت لزوم مصرف داروی مناسب (فقط با تجویز پزشک) استفاده از مواد غذایی سرشار از آهن مانند گوشت قرمز، زرده تخم مرغ و سبزیجات دارای برگهای سبز تیره توصیه می گردند. مصرف ویتامین C به بدن کمک می کند تا بتواند آهن بیشتری جذب نماید. اگرچه موی درحال رشد نیاز زیادی به پروتئین دارد ولی استفاده بیشتر از حد لزوم از مواد پروتئینی تأثیری در رشد بیشتر موها نداشته و توصیه نمی شود.

محلول موضعی ماینوکسیدیل در مبتلایان به کم پشتی موها باعث بهبود شرایط موها شده و لذا توصیه می گردد و غلظت دو درصد آن برای خانم ها کافی است. در حدود پنج درصد از کسانی که از این محلول استفاده می کنند دچار افزایش تعداد موها در صورت (معمولاً گونه ها، بالای ابروها و گاهی لب بالا و چانه) شده با اینکه فرد اظهار می دارد که دارو را دقیقاً به موضع کم پشت مالیده است. علت این پدیده مشخص نبوده ولی این احتمال است که دارو از طریق جریان خون به مناطق دیگر رسیده و یا اینکه اندکی از دارو به بالش مالیده شده و در حین خواب با صورت شخص تماس پیدا کرده است. در هر حال با تداوم مصرف محلول موضعی معمولاً این عارضه در عرض یکسال کاهش پیدا کرده و اگر هم دارو قطع شود موهای زائد بوجود آمده بعداً از بین می روند.

خانم های دچار کم پشتی موها مکرراً از استروژن برای درمان استفاده می کنند ولی در حال حاضر بدلیل تأثیر بیشتر محلول موضعی ماینوکسیدیل و مشخص نبودن فایده استروژن در این زمینه استفاده از آن منسوخ شده است. هورمون درمانی برای بیماری های دیگر (مثل علائم یائسگی) می تواند بر موها تأثیر منفی یا مثبت داشته باشد. اگر خانمی درحال مصرف پروژسترون است بایستی از پزشک خود بخواهد که از پروژسترون های نسل سوم (که شباهت کمتری به آندروژن ها داشته و لذا برای رشد موها مفیدتر هستند) استفاده نماید.

سیپروترون استاید و اسپیرونولاکتون نیز گاهی برای کم پشتی موها در خانم ها استفاده می شوند. قرص فیناستراید که برای طاسی مردانه در آقایان استفاده می شود به هیچ عنوان در خانم ها کاربردی نداشته و نباید مصرف شود.

اولین قدم برای انجام کاشت موی طبیعی در خانم های دارای طاسی مشورت با متخصص پوست است. درجلسه مشورت کلیه جنبه های درمانی (پزشکی) و زیبایی (آرایشی) کاشت مو در فرد مورد بررسی همه جانبه قرارمی گیرد.

واضح است که هدف نهایی کاشت موی طبیعی در یک خانم تأمین جنبه زیبایی قضیه است و اگر این قسمت کار در نظرگرفته نشده و فقط با معیارهای پزشکی جلو برویم ممکن است درآخرکار بیمار راضی نشده و مشکلاتی بوجود آید. به این دلیل بایستی موارد ذیل مشخص شود:

1) وضعیت روحی و روانی فرد دقیقاً ارزیابی شود و ضمن آن در صورت امکان از یک روانپزشک نيز کمک گرفته شود.

2) مشخص شودکه طاسی چه اثراتی در زندگی فردی، خانوادگی، شغلی و اجتماعی گذاشته است. فرد برای مقابله با این مسئله چه اقداماتی را انجام داده است؟ آیاگوشه گیری را انتخاب کرده است؟ آیا پرخاشگر و تهاجمی شده است؟ آیا از روش های آرایشی مثل فِرکردن موها یا رنگ و مش بهره جسته است؟ آیا کلاه گیس استفاده می کند؟ فرد ازچه مدل مویی برای اصلاح موها و مخفی کردن قسمت طاس استفاده می نماید؟

3) هدف واقعی وی از انجام کاشت موی طبیعی چیست؟ آیا بدنبال موقعیت های شغلی و اجتماعی بهتری است؟ آیا در جستجوی همسر مناسب است؟ آیا برای طعنه و نیشخندزدن های اطرافیان (اغلب فامیل شوهر) بدنبال کاشت مو است؟

4) انتظارات وی ازکاشت موی طبیعی چیست؟ توقعات فرد ازکاشت موی طبیعی بایستی منطقی و واقع گرایانه باشد. فرد بایستی این نکته را بدرستی بفهمدکه باکاشت موی طبیعی معجزه اتفاق نیفتاده و موی جدیدهم برای وی خلق نمی شود بلکه فقط تعدادی از موهای پشت سرش به قسمت های طاس منتقل شده و قسمت کم مو مقداری بهترمی شود نه اینکه کاملاً شبیه حالت قبل از ریزش موگردد. بعبارت دیگرکاشت موی طبیعی فقط کارراه انداز است و صرفاً به میزان مشخصی وضعیت موی فرد درمناطق طاس را بهبودمی بخشد.

این نکته مهم است که پس ازکاشت موی طبیعی فرد از چه مدل مویی می خواهداستفاده کند زیرا گاهی فرد فکرمی کند پس ازکاشت موی طبیعی می تواند از هر مدل مویی که بخواهد استفاده کند در حالیکه اینطور نیست و محدودیت هایی دراین میان وجوددارد. بطورکلی بالازدن موها پس ازکاشت موی طبیعی زیاد جالب نمی باشد و بهترین مدل مو شانه کردن آنها به طرفین سراست. علت این است که بهرحال موهای کاشته شده از نظر تراکم کمتر از موهای قسمت های اطراف خود (که کاشت مو انجام نشده است) بوده و بالازدن این موها کم بودن تراکم آنها را بیشترنشان می دهد.

5) رضايت نامه. درکشورهای شرقی مسئله رضایت شوهر(و گاهی اطرافیان فرد مثل پدر و مادر) نیز برای انجام کاشت موی طبیعی مهم است وگاهی عدم توجه به این نکته بظاهر بی اهمیت مشکلات قانونی زیادی درآینده بوجودمی آورد.

برای تشخیص ریزش مو دو تست ساده وجود داردکه عبارتنداز:

الف) تست کشیدن مو: دراین تست یک دسته چندتایی از موها را بآرامی کشیده و آن تعداد از موها را که بآسانی کنده و جدامی شوند، می شماریم.

ب) تراکم سنجی که درآن تعداد موها در هر سانتیمترمربع شمارش شده و سپس درصدی از موها که ضعیف و نازک شده و درحال ریزش هستند، محاسبه شده و مورد ارزیابی قرارمی گیرد.

هدف اصلی ازاین معاینات یافتن علت واقعی ریزش مو درخانم است. با در نظرگرفتن نتایج حاصل از معاینه فرد معمولاً یکسری تست های آزمایشگاهی مانند بررسی وضعیت آهن بدن، هورمون های زنانه و مردانه، وضعيت تيروئيد و میزان روی وکلسیم خون ازطرف پزشک درخواست و گاهی حتی نمونه برداری از پوست سر هم برای تعیین علت دقیق طاسی انجام شود.

لازم به تذکراست که یافتن یک علت (بجزآلوپسی آندروژنتیک زنانه) درخانم دارای طاسی دلیل این نمی شودکه کاشت مو به درد ایشان نمی خورد بلکه در این موارد بایستی ابتدا آن بیماری تحت درمان مناسب قرارگرفته و پس ازدرمان (و یا حداقل ثابت ماندن علائم بیماری) درصورت نیازکاشت موی طبیعی انجام شود.

با توجه به نتایج حاصل از بررسی پزشکی و زیبایی در خانم دارای طاسی آندروژنتیک، آنگاه یکی از موارد ذیل برای ایشان در نظرگرفته می شود:

الف) کاشت موی طبیعی در حال و آینده فایده ای به حال وی ندارد.
علت این تصمیم گیری می تواند مواردی باشد از قبیل: نداشتن مو در منطقه دهنده ( پشت سر)، وجود بیماری غیرقابل درمان (مثل آلوپسی آره آتا) که کاشت مو را بی اثرمی سازد، داشتن انتظارات غیرواقعی و توقع بیش از حد ازکاشت موی طبیعی و عدم رضایت اطرافیان وی مبنی برانجام این کار.

ب) درحال حاضرایشان کاندید مناسبی برای این کارنیستند ولی درآینده ممکن است بتوان کاشت موی طبیعی را باموفقیت برای فرد انجام داد. دراین حالت فرد دارای بیماری است که می توان امیدوار بود با درمان آن وکنترول ریزش مو درآینده برای ایشان کاشت موی طبیعی انجام شود.گاهی هم لازم است که ابتدا فرد یک دوره محلول ماینوکسیدیل مصرف کند و بعداً جهت کاشت موی طبیعی مراجعه نماید.

ج) فردکاندید مناسبی برای کاشت موی طبیعی است.
برای اینکه یک خانم طاس را کاندید مناسبی برای کاشت موی طبیعی بدانیم بایستی فاکتورهای گوناگونی را لحاظ کرده و درآخرتصمیم گیری نهایی را بعهده خود فرد بگذاریم. توقعات و انتظارات فرد ازکاشت موی طبیعی، نظر اطرافیان وی در این مورد، موقعیت فرد درخانواده و اجتماع و تغییر آن پس از کاشت مو، میزان ریزش موی فرد درحال حاضر و اینکه آیا انتظار ریزش بیشتر و شدیدتردرآینده نزدیک درایشان می رود، تعداد و کیفیت موهای قابل استحصال در پشت سر بیمار و بسیاری فاکتورهای دیگر همگی درتصمیم گیری دخالت خواهندداشت.

لازم به ذکراست که کاشت موی طبیعی در خانم ها فقط برای ریزش موی دائمی مثل طاسی آندروژنتیک با طرح زنانه قابل استفاده است و بهیچوجه برای ریزش موی موقتی مانند ریزش موی پس از زایمان کاربرد ندارد. در حقیقت تا علت ریزش مو و میزان تداوم آن درخانم دارای طاسی بدرستی مشخص نشده است نبایستی هیچ اقدام درمانی از جمله کاشت موی طبیعی را برای وی درنظرگرفت.

hair-loss-in-women-3

در صورت انتخاب فرد مناسب و رعايت اصول کاشت مو، نتيجه کار قابل قبول خواهد بود.

همانطور که گفته شد کاشت موی طبيعی درخانم ها دارای يکسری مشکلات و محدوديت ها است که بایستی با صداقت و به روشنی با بیمار درمیان گذاشته شده تا ایشان آن را کاملاً متوجه شود. پس از آن لازم است که بیمار برگه رضایت نامه ای را مبنی برآگاهی از این مسائل امضا نماید .اين مشکلات عبارتنداز:

الف) کوتاه کردن تقریباً کامل موهای سردر منطقه ای که باید مو برداشته شده (پشت سر) و موضع کاشت مو از واجبات است. واضح است که پذيرش اين موضوع برای يک خانم بسيار مشکل و در موارد زيادی غير قابل قبول است.

ب) تعداد موهای قابل برداشت ازمنطقه دهنده (پشت سر) درخانم های دارای طاسی آندروژنتیک کمتر ازآقایان است که علت آن قبلاً توضیح داده شده است. همان مقدار مویی هم که قابل برداشت از پشت سر است معمولاً ازنظر مشخصات ظاهری مثل قطر و رنگ مو ضعیف بوده و لذا قدرت پوشانندگی خوبی ندارد. همه این عوامل باعث ضعیف شدن نتایج کاشت مو می گردد.

پ) طرح ريزش مو در خانم ها که اغلب گسترده و پخش می باشد. درآقایان ریزش موی مردانه بصورت فقدان کامل مو در هر منطقه تظاهرمی کند که دارای سیر پیشرونده است بدین معنی که یک منطقه از پوست سردچارطاسی شده، موهایش کاملاً ریخته و بعداً این منطقه طاس گسترش پیدامی کند. ازطرف دیگر درآقایان موهای پشت سر بندرت دچار ریزش مو شده و لذا آقایان همواره ازمنطقه دهنده خوبی برای انجام کاشت موی طبیعی برخوردارهستند.

از طرف دیگر در خانم های دارای طاسی معمولاً ریزش مو بصورت گسترده و پخش رخ داده و شروع آن هم ازمنطقه معینی نمی باشد بدین معنی که همه سر بصورت کم و بیش یکسان دچار طاسی می گردد. این وضعیت خاص ریزش مو درخانم ها این اشکال را بوجود می آوردکه اولاً منطقه طاس وسعت زیادی داشته و تعداد زیادی مو برای ترمیم لازم دارد و ثانیاً منطقه دهنده مو (پشت سر) هم کم پشت است و موی زیادی برای برداشتن ندارد. بهمین دلیل دراکثریت موارد طاسی درخانم ها، علیرغم فقدان عوامل منفی دیگر، فرد مورد نظرکاندید خوبی برای کاشت موی طبیعی نبوده و ناچارا ست باکلاه گیس مشکل خود را حل کند.

ازطرف ديگربدلیل پخش بودن طاسی درخانم های دارای طاسی آندروژنتیک، درجریان کاشت موی طبیعی بایستی گرافت ها را لابلای موهای موجود (که ضعیف بوده و تحت تأثیر فرایند آلوپسی آندروژنتیک درحال ریزش می باشند و عاقبت می ریزند) کاشت. فرو رفتن گرافت ها در بین موهای موجود به آنها استرس وارد می کندکه چند نتیجه دارد:

1) ممکن است تحت تأثیر این استرس موهای موجود بریزند و رویش دوباره نداشته باشند.

2) ممکن است تحت تأثیر این استرس موهای موجود بریزند و فقط درصدی ازآن ها دوباره دربیایند.

3) ولی دراکثريت موارد تحت تأثیر این استرس، موهای موجود ريخته و پس از 18-6 ماه همه آنها دوباره درمی آیند. مسلم است که این مدت طولانی کم مویی ظاهری موجب استرس روحی و روانی زیادی در فرد شده که گاهاً اثرات منفی در رشد موهای کاشته شده و موهای موجود (ازقبل) دارد.

ث) چون پدیده طاسی آندروژنتیک فی النفسه یک امردر حال گسترش و پیشرونده می باشد (هم در منطقه ای که کاشت مو انجام شده است البته برای موهای موجود فرد نه موهای کاشته شده و هم در مناطق دیگر سر) لذا باحتمال زیاد تراکمی که در حال حاضر (یعنی باکاشت موی طبیعی) برای یک منطقه از سر بوجودآمده است درطول زمان کاهش می یابد. مدت زمان لازم برای وقوع این کاهش تراکم درمنطقه کاشته شده ازماه ها تا سال ها بعد ازکاشت مو بوده و تعیین دقیق آن امکان پذیر نمی باشد زیرا به شدت به زمینه ژنتیکی فرد و مشکلات آتی وی (مانند بروز بیماری ها، حاملگی، زایمان و غیره) ارتباط دارد. در هرحال با کاهش تراکم گاهی کاشت موی مجدد ضرورت پیدا کرده و گاهی هم امکان کاشت مجدد نبوده و بایستی ازروش های دیگرمثل کلاه گیس بهره جست.

در مجموع خانم هایی که کاندید مناسبی برای کاشت موی طبیعی هستند را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

الف) فرد دارای طاسی آندروژنتیک با طرح مردانه است که همه مشکلات ذکرشده برای ایشان کم و بیش وجود داشته و تمامی این مسائل بایستی به روشنی برای بیمار توضیح داده شده و در پایان برگه رضایت نامه امضا شود.

ب) فرد بدلایل دیگر ریزش مو دارد مثل سوختگی سر و یا اسکار (جوشگاه) بخیه که دراین حالت، مشکلات و محدودیت های ذکرشده برای کاشت مو درخانم ها ارتباطی به ایشان نخواهد داشت و کاشت موی فرد معمولاً موفقیت آمیز خواهد بود. (به فصل کاشت مو در پوست دارای اسکار مراجعه شود).

طریقه برداشت و کاشت مو در خانم ها تفاوت زیادی با آقایان ندارد. بهترین متد کاشت مو در خانم ها روش FUT است و روش FIT کاربرد زيادی در خانم ها ندارد.

بدلیل ماهیت ریزش مو در خانم ها بهتر است گرافت های مورد استفاده 3 – 2 تارمویی باشند تا اثر پوشانندگی بيشتری داشته و بیمار رضایت بالاتری بدست بياورد. در ضمن چون منطقه ریزش مو در خانم ها خیلی وسیع است لذا بایستی اهم و فی الاهم کرده و در مناطقی مو کاشته شودکه اهمیت بیشتری از نظرزیبایی داشته و تأثیر بارزتری در تغییر ظاهری فرد بگذارد.