زگيل يک نوع تومورخوش خيم پوستی است که نسبتاً شايع بوده (حدود 10- 7 درصدافرادجامعه) وبدليل آلودگی پوست به ويروس زگيل (HPV )رخ می دهد.زگيل معمولاً دست،پاوصورت رامبتلا کرده ولی می توانددرهرنقطه ازبدن ازجمله منطقه تناسلی (داخل وخارج)، زير ناخن و داخل دهان وبينی رخ دهد. زگيل ازطريق تماس مستقيم (وغيرمستقيم) با فرد مبتلا گسترش پيدا می کند.

skin-disorders-31

زگيل دست

skin-disorders-32

زگيل دهان

تعداد زيادی ازبيماران دارای زگيل بصورت خودبخود وظرف چندماه (تاچندسال) بهبود پيدا می کنند ولی با توجه باينکه درطول اين مدت امکان انتقال ويروس زگيل به ديگران (ونيزقسمت های ديگرپوست فرد) می رود لذا بهتر است به محض مشاهده زگيل نسبت به درمان آن اقدام لازم بعمل آيد.

روش های متعددی برای درمان زگيل وجود دارد که بستگی به تعداد ضايعات، سن بيمار، محل ضايعات، مسائل زيبايی و اقتصادی دارد. کرايوتراپی (استفاده ازنيتروژن مايع)، الکتروکوتر (سوزانيدن) وليزر از روش های مرسوم درمان زگيل می باشند که هرکدام دارای مزايا و معايبی هستند.

زگيل کف پا با ميخچه (که خيلی از زگيل خوش خيم تراست) اشتباه شده و همين مسئله موجب می شودتا درمان مناسب زگيل به تعويق بيافتد. لذا هر وقت ضايعه ای شبيه ميخچه درکف پاديده شدبايستی برای تشخيص صحيح سريعاً به متخصص پوست مراجعه نماييد. درمان زگيل کف پامشکل و طولانی مدت است.

جراحی ودر آوردن زگيل از روش های درمانی قديمی زگيل است که درحال حاضر بدليل خطرات زياد واحتمال تشديد ضايعات اکيداً ممنوع است.

زگيل های ناحيه تناسلی معمولاً دراثرمقاربت جنسی باشخص مبتلا به زگيل درهمين ناحيه رخ داده وبدليل مسری بودن شديد بايستی سريعاً تحت درمان قرار گيرند.