رنگ مو نتيجه انتقال رنگدانه ملانين از ملانوسيت ها (سلول های رنگدانه ساز پوست) به سلول های زايای مو واقع در ريشه (پياز) مو است. رنگ مو می تواند از رنگ سياه تا بلوند تغيير نمايد. سفيد شدن موها در اکثر افراد موجب ايجاد حس يأس و ناميدی شده و نشانه پيری زودرس، استرس و يا فکرکردن زياد تلقی می گردد.

سفيد شدن موها بر دو نوع است:

الف) سفيد شدن طبيعی مو در سنين پيری كه عادی و نرمال است.

ب) سفيدشدن زودرس مو

سفيدی زودرس مو در بسياری از موارد يك خصيصه ژنتيكی بوده و در اين موارد بدون علت خاص، دائمی، غيرقابل برگشت و معمولاً غيرقابل درمان می باشد. در اين گونه موارد از نظر تعريفی شخص سفيدپوست زودتر از 20 سالگی و فرد سياه پوست قبل از 30 سالگی دچار سفيدی موها می گردد.

گاهی مواقع سفيدی زودرس مو دارای علت خاصی می باشد مانند کمبود ويتامين ها، بيماری های تيروئيد، امراض سيستم ايمنی، مصرف دخانيات، کم خونی، مصرف برخی داروها (مثل كلروكين) و رژيم های سخت و طولانی مدت. برخی افراد فکرمی کنندکه يک فشار عصبی شديد و يا استرس ناگهانی می تواند موجب سفيدی موها گردد ولی از نظر علمی اين مطلب به اثبات نرسيده است. مصرف برخی شامپوها و مواد شيميايی هم می تواند بر روند سفيدشدن موها تأثير بگذارد.

تنها راه رفع ظاهری سفيدی مو استفاده از رنگ مو است. يك مطلب خوشحال كننده برای اين افراد اين است كه موهای آنها نريخته و تا سنين بالا آنها را خواهندداشت.